Bir kağıt parçasıydı sadece. Başlıklarla doluydu. Devamı olmayan reklam kokan başlıklarla. Sildiler. Şarkılar yazdılar üstüne. Gece oldu üzerine kahve döktüler. Kenarından bir parça koparıp notlar yazdılar ve başkalarıyla buluşturdular. Kızdılar, buruşturup kenara fırlattılar. Zaman geçti, yerden alıp elleriyle düzelttiler. Anılarını yazdılar. Ağlayıp gözyaşlarını damlattılar. Anılar ağırlaşınca üzerini karaladılar. Kendilerini sorguladılar. Dilekler dileyip üzerine yazdılar. Katlayıp ceplerinde taşıdılar. Ormanda koşarken yere düşürdüler ve nereden geldiğini gördü kağıt, bir daha o yeşile ait olamayacağını anladı. Kaybettiklerini anladıklarında ormanı aradılar. Ve onu kirler içinde buldular. Yırtıp attılar ve arındılar(!). Jüri* haklıydı ve onu birinci yaptılar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder